• JoomlaWorks AJAX Header Rotator
  • JoomlaWorks AJAX Header Rotator
  • JoomlaWorks AJAX Header Rotator
  • JoomlaWorks AJAX Header Rotator
politolog Drukuj
Definicja:
Politolog (gr. pol~tés - obywatel, lógos - nauka, słowo) to teoretyk nauki o polityce, zajmujący się analizą zjawisk i procesów politycznych.
Predyspozycje

Podstawą są predyspozycje umysłowe i charakterologiczne. Do najważniejszych należą: wrażliwość na wydarzenia życia politycznego w kraju i na świecie oraz pasja poznania jego mechanizmów. Politolog musi być aktywny, lubić pracę w grupie i być otwarty na innych, czyli powinien cechować się ekstrawersją. Musi też nieustannie poszerzać swoją wiedzę - na studiach i po ich ukończeniu, aby planować karierę. Swoje poglądy powinien umieć prezentować zdecydowanie, a ich obrona w dyskusji powinna być jedną z głównych umiejętności.
Dawniej i dziś

Politolog w Polsce to zawód z zaledwie 30-letnią tradycją. Co prawda, od dawna działali u nas doradcy polityczni, ale dochodzili oni do stanowisk samodzielną pracą. Na Zachodzie i w Polsce można zostać politologiem z dyplomem i uprawiać ten zawód w kilkunastu różnych specjalizacjach. Dzięki temu, że politologia stała się dyscypliną naukową, a politycy dostrzegli, że bez doradców nie są w stanie działać, powstało sporo miejsc pracy w tym zawodzie. Rola politologów jest coraz większa, również w Polsce, gdzie jeszcze 15 lat temu był to zawód kojarzony ze służbą systemowi komunistycznemu. W wielu przypadkach politolog pracujący na uczelni angażuje się dziś w doradztwo polityczne, a nawet sam zostaje politykiem.
Status społeczny

Politologia stała się w Polsce dziedziną szanowaną, podobnie jak na Zachodzie, gdzie rzesze doradców, analityków politycznych, wpływowych dziennikarzy i naukowców stanowią wsparcie dla polityków różnego, nawet niskiego szczebla. Dzięki temu stają się oni politycznym zapleczem i choć pozostają w cieniu polityków, w środowisku rośnie ich opiniotwórcza siła.

Jak zostać politologiem?

Politologię można ukończyć w kilkunastu dostępnych w Polsce specjalnościach. Można też studiować za granicą. Wybiera się specjalności spośród: dziennikarstwa, stosunków międzynarodowych, specjalności ustrojowej, samorządowej, marketingu politycznego, administracji publicznej, integracji europejskiej i polityki regionalnej, polityki społecznej, profilaktyki i resocjalizacji społecznej i współpracy transgranicznej. Kierunek ten jest prowadzony na 36 uczelniach, ale za najbardziej prestiżowe pod tym względem uchodzą uniwersytety: Warszawski, Jagielloński, Wrocławski, Adama Mickiewicza w Poznaniu i UMCS w Lublinie.

Na politologię można się dostać, zdając egzamin wstępny. Jest to zwykle trudny test z zakresu historii współczesnej lub nowożytnej z elementami wiedzy o społeczeństwie. Liczy się w nim umiejętność myślenia, kojarzenia faktów i zjawisk, a także orientacja we współczesnych wydarzeniach politycznych. Egzaminy różnią się też w zależności od specjalności i - jak twierdzą studenci - najlepiej przygotować się do nich samodzielnie, rozwiązując przykładowe testy, nie zaś przez kursy. Liczy się wiedza historyczna, ale i orientacja w bieżących wydarzeniach.

Studia politologiczne trwają zwykle 5 lat, choć możliwe jest też uzyskanie licencjatu po 3 latach nauki. Specjalności wybiera się zwykle w ich trakcie - po II lub III roku. W całym kraju obowiązują podobne programy nauczania - prawie wszędzie studiuje się według nowoczesnych systemów ECTS (z możliwością wyboru przedmiotów). Przedmioty dzielą się na podstawowe i kierunkowe oraz fakultatywne. Studenci poznają początkowo metody badań w różnych dyscyplinach (metodologia), studiują ustroje i systemy polityczne, myśl polityczną, politykę gospodarczą, zagadnienia filozofii, historii, socjologii oraz systemów partyjnych. Na koniec uczą się przedmiotów związanych z określonymi specjalnościami.

W ramach politologii studenci zaliczają następujące przedmioty: historia powszechna XX w., wstęp do teorii polityki, historia Polski, systemy polityczne Europy, administracja publiczna, historia doktryn politycznych, międzynarodowe stosunki polityczne, system polityczny RP, socjologia stosunków politycznych, komunikacja polityczna, współczesne doktryny polityczne, polityka społeczna, teoria organizacji i zarządzania, system władzy lokalnej. Uzupełniają je przedmioty dodatkowe, jak filozofia polityki, socjologia, psychologia społeczna, ekonomia, logika czy historia instytucji politycznych.
Gdzie do pracy?

Najczęściej trafia się do mediów, niezależnie od tego, czy ukończyło się specjalność dziennikarską, czy nie. Procent politologów, którzy zajmują się polityką, nie jest wysoki. Łatwiej zostać analitykiem-ekspertem, a politolodzy są do tego najlepiej przygotowani. Politolog-ekspert może być analitykiem prowadzącym badania i opracowującym analizy teorii polityki, systemów politycznych, historii polityki i myśli politycznej, stosunków międzynarodowych, instytucji i organizacji politycznych, zachowań społecznych wobec decyzji politycznych oraz władzy (sejmu, rządu, prezydenta). Miejsca pracy dla politologa-doradcy to kancelarie najwyższych urzędów w państwie (Biuro Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu, Senat, Kancelaria URM, Kancelaria Prezydenta RP), ale także fundacje i centra informacji, np. Fundacja Międzynarodowe Centrum Rozwoju Demokracji w Krakowie.

Absolwenci politologii zostają też urzędnikami administracji państwowej, publicznej czy komunalnej. Mogą również być naukowcami, którzy uczą w szkołach wyższych oraz prowadzą badania naukowe z teorii polityki, systemów politycznych, historii polityki i myśli politycznej. Wreszcie mogą być specjalistami od komunikacji społecznej, którzy wspomagają polityków w kreowaniu wizerunku publicznego. Na trzecim miejscu popularności plasuje się szkolnictwo, gdzie absolwenci politologii nauczają wiedzy o społeczeństwie albo historii. Pracują także w działach marketingu firm, w więziennictwie, w działach handlowych, zwłaszcza w tych przedsiębiorstwach, które prowadzą wymianę handlową na skalę międzynarodową. Tam potrzebna jest wiedza o innych kulturach politycznych.
Zarobki

Zarobki są bardzo różne, zależnie od stanowiska. Jako dziennikarz politolog może liczyć na pensję w granicach od 3 tys. zł do sum powyżej 10 tys. (jako redaktor naczelny). Jako urzędnik państwowy zarabia na początek w granicach 1,5 tys. zł, a jako urzędnik samorządowy zwykle więcej. Najbardziej intratne jest z pewnością zajęcie analityka-doradcy, ale podejmując je, nie otrzymuje się pensji, lecz raczej zapłatę za zlecenie, sięgającą dziesiątków lub setek tysięcy złotych. Podobnie jest w przypadku doradcy z zakresu marketingu politycznego.