Wszystkie drogi prowadzą do Chełma, gdyż cały świat to jeden wielki Chełm. – pisał Isaac Singer. Tuż przed wybuchem wojny mieszkało tu około 15 000 Żydów, co stanowiło ok. 44% mieszkańców miasta,  ukazywało się tu 5 gazet żydowskich. II wojnę światowa przetrwali tylko nieliczni. Opuścili oni Chełm wkrótce po wojnie, kończąc tym wielowiekową historię Żydów w Chełmie. Dzisiaj do Chełma przyjeżdża młodzież z Izraela, by poznać historię współżycia Żydów i Polaków.
Uśmiechnięci, głośni, ciekawi polskich rówieśników. 

więcej zdjęć >>

21 września 2011 roku w IV Liceum Ogólnokształcącym im. dr J. Młodowskiej w Chełmie odbyło się spotkanie młodzieży polskiej i izraelskiej w ramach projektu "Zachować pamięć. Historia i kultura dwóch narodów”, który realizuje Ośrodek Rozwoju Edukacji we współpracy z Ministerstwem Edukacji Izraela, Instytutem Polskim w Tel Awiwie i Instytutem Yad Vashem w Jerozolimie. Udział wzięło 75 uczniów z Izraela, 75 z Polski. Młodzież obu szkół spotkała się w sali gimnastycznej, gdzie po krótkim powitaniu gości przez dyrektora szkoły Marzenę Koprukowniak, przystąpiono do realizacji założonego planu spotkania - zajęcia integracyjne, zajęcia warsztatowe, wyjście na chełmski cmentarz żydowski. Jak się wkrótce okazało, dynamika rozwoju sytuacji przerosła oczekiwania i plan trzeba było modyfikować ze względu na spontaniczność przebiegu wizyty. Część spotkania była dosyć nietypowa - uczniowie rozegrali mecz siatkówki w drużynach Polskiej i Izraelskiej,  wspólnie śpiewali i tańczyli.

 

W czasie warsztatów, w których brała udział młodzież z Polski i Izraela, jednym z zadań było napisanie listów do dzieci , które żyły w czasie Holokaustu na terenie Polski. Poniżej przedstawiamy efekty tej pracy.

Dear Miriam,
    I’m excited to write this letter to you. I can’t imagine how it’s like to be in your place. When I read your story, I was very depressed.
    I would like to meet you one day in order to talk with you about what your life looked like in the Holocaust. 
                            Take care,
                        Israeli and Polish students

Dear Jakub Lapides,
    Your story makes me think… It was very sad that you have lost your family. It must be hard for you. I would like to tell you how sorry I am about what happened to you.
    The war time was very brutal. Many people were killed. In your place I wouldn’t know what to do. I really admire your perseverance.
                    Victor, Paula, Magda, Kamil, Martin, Iwona
Dear Dawid,
    We have read your story and we feel pity and angry. We are impressed by your courage. We think we couldn’t live in that time. We’ve not as brave as you are.
                Klaudia Głazowska, Ola Sędłak, Michael Tkatschuk
Dear Gehada,
    Or Bibish felt very sad.
    Paweł felt very sad and felt pain inside.
    Dor Barkar felt big pain too.
    Karolina started to cry, but she hid her tears.
    Kordian said that  no one should be treated like you were.
    Noy felt very sad but he thought that you were very brave.
                                We hope we can meet some                                 day,
                                                                        Noy, Or, Dor, Kordian, Karolina, Paweł

Dear Israel Unikowski!
    We are really affected by your story. It is so sad and tragic. We are crying deep inside our souls. We want to say to you – be strong and remember that we are cheering for you. Even though you have no family, you are not alone.
    If we were you, we could only wish to be as strong as you to survive in that cruel world.
    We wish you luck.
                    Kasjana, Gal, Michael, Yoni, Michał, Marta


Dear Israel,
We think that your life was difficult.
We feel really sorry that you have lost your parents
and your brother.
We feel sorry that you lost your childhood and spent
your life in the ghetto.It was hard to live for you and
to survive.We hope you have succeeded to have your
own family.
Love you,
the students.


Dear Miriam Goldberg,
We read your story and we are very sorry to hear about your life.
It must have been very upsetting to be forced to do things
that you didn't want to do.When we read your story we were
fascinated with your life - story.You were lucky to save your life
and we hope you are well now.
Love,
Israeli and Polish teens.


Dear Jakub,
We read about what you've been through and we want to tell you
that it was very emotional and sad.We are very sorry about your
brother and sister. We are really glad that you've survived.
You were very brave and we admire you very much.
With love,
Hagit, Dorota, Hila, Shachar, Laura, lily and Yuval.